اگر از رفتن به سالن ورزشی، دویدن، یا تجهیزات ورزش خانگی خسته شده ‌اید، طناب زدن ورزش کم هزینه ای است که می توان آن را در یک فضای کوچک اجرا کرد. در طناب زدن دستگاه گردش خون و تنفس از راه فعالیت هوازی تقویت می­ شود و  آمادگی لازم را به دست می­ آورد.کسی که فعالیت خود را بر طناب زدن استوار کند، عضلات بزرگ و مهم بدن را درگیر می­ کند و این خود عملی اساسی در جهت تقویت عضلات و قدرت بخشیدن به عضلات بدن است.

هنگام طناب زدن، ضربان قلب افزایش می­ یابد به گونه­ ای که می ­توان ضربان را به 160 تا 180 ضربه در دقیقه رساند. میزان اکسیژن مصرفی نیز 60 تا 80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی و  یا بیشتر مشاهده شده است. 10 دقیقه طناب زدن به همان اندازه در بهبودی آمادگی جسمانی مؤثر است که 30 دقیقه انجام فعالیتی به نام جاگینگ (دوی آرام). میزان پیشرفت آمادگی جسمانی مربوط به تمرین، رابطه مستقیمی با شدت تمرین دارد.

 طناب زدن  برای کسانی وزن بالا یا نرمی و پوکی استخوان و یا مشکلات زانو دارند مضر هست.

بپرید و انرژی بسوزانید

طناب زنی ، یک راه بسیار عالی برای سوزاندن چربی های اضافه بدن و لاغر شدن است.البته لازم به ذکر است که بهترین راه لاغری محدود کردن مواد غذایی دریافتی بوده و ورزش تنها به‌ عنوان مکمل در کنار رژیم غذایی توصیه می ‌شود. طبق برآورد موسسات ملی سلامت آمریکا، هر ساعت طناب زدن با شدت متوسط، حدود 570 کیلوکالری انرژی می سوزاند.جالب است بدانید که هر دقیقه طناب ‌بازی در یک فرد به‌ طور متوسط باعث مصرف حدود 9 تا 12 کیلوکالری انرژی می ‌شود.این انرژی معادل انرژی مصرفی در ورزش دو با سرعت حدود 10 کیلومتر در ساعت است که سرعت بالایی به حساب می‌ آید.این ورزش باعث افزایش ظرفیت قلبی تنفسی شده و به دلیل فشاری که بر استخوان‌ های اندام تحتانی وارد می ‌کند، خاصیت ضد پوکی استخوان دارد و موجب تقویت عضلات و تاندون‌ ها می‌ شود.

آیا طناب زدن برای بانوان مضر است ؟

طناب زنی برای بانوانی که اهل ورزش نیستند و بدنی شل دارند می تواند موجب افتادگی رحم شود، بنابراین برای این افراد طناب زدن را در حد بسیار اندک و در کنار ورزش های دیگر توصیه می نماییم.اما بهر حال نباید زیاد از انجام تمرینات بدنی هراس داشت.

آیا این درست است که ورزش طناب زدن باعث افتادگی رحم در خانم‌ها می‌شود؟

از نقطه نظر علمی این ورزش به طور معمول مشکل خاصی را برای افراد ایجاد نمی‌کند. به طور کلی در چنین ورزش‌هایی تفاوت‌ چندانی بین زنان و مردان وجود ندارد. تنها به صورت بسیار نادر بیماری‌هایی ممکن است در دستگاه تناسلی خانم‌ها (مثل رحم و ضمائم لگنی) وجود داشته باشند که باعث شل شدن و عدم پایداری این بخش‌ها می‌شوند و در این موارد ممکن است انجام چنین ورزش‌هایی باعث تشدید بیماری‌ فرد شوند.

این بیماری‌ها بسیار نادر هستند و در صورت وجود آن ها، توصیه‌های کافی توسط پزشک معالج داده خواهد شد. در غیر این صورت ممانعت دیگری برای انجام این ورزش‌ها وجود ندارد. در ضمن توجه داشته باشید که در صورت بالا بودن سن، بیماری‌های قلبی و یا بیماری‌های خاص دیگر باید حتما" در این موارد هم احتیاطات لازم و خاص صورت بگیرد که البته هیچ ربطی به این ورزش خاص ندارد و در مورد تمام ورزش‌ها مشترک است.

درضمن، تصور این که طناب زدن باعث شل شدن اندام هایی مانند سینه می شود درست نیست اما پوشیدن تاپ های چسبان می تواند تأثیرات احتمالی تروماهای وارده را در خانم ها کمتر کند.بسیاری از افرادی که دچار مشکلات طبی ناشی از بی تحرکی هستند، می توانند ناراحتی خود را به کمک طناب زدن درمان یا از بروز آن پیشگیری کنند.طناب زدن برای افراد سالم ضرری ندارد اما توصیه می شود کسانی که مشکل ارتوپدی اندام تحتانی دارند، خانم های باردار و دارندگان پروتزهای پزشکی مختلف که امکان جابه جایی شان وجود دارد، بدون مشورت پزشک معالج شان طناب بازی نکنند.

·مصدوم را در حالت نشسته یا خوابیده بانداژ کنید و همیشه روبروی مصدوم بایستید یا بنشینید.
·قبل از شروع به باند پیچی , عضو صدمه دیده را در حالتی که باید قرار گیرد در همان وضع نگه دارید.
·هرگز مستقیما روی زخم را بانداژ نکنید بلکه ابتدا پانسمان و بعد بانداژ کنید.

·اگر فرد صدمه دیده در وضعیت خوابیده قرار دارد برای باندپیچی ناحیه یا عضو صدمه دیده ای که به آن دسترسی ندارید , بانداژ را از فرورفتگی های طبیعی بدن مثل کمر , زیر زانو , زیر قوزک پا یا زیر گردن رد کنید و با جلو و عقب بردن باند آنرا با ملایمت به سمت ناحیه مورد نظر بلغزانید.
·بانداژ باید به اندازه کافی محکم باشد تا پانسمان را سر جای خود نگه دارد  و جلوی خونریزی را بگیرد و از حرکت عضو نگه دارد , البته نه آنقدر محکم که در گردش خون عضو اختلال ایجاد کند.
·چندین بار بانداژ را چک کنید تا بر اثر ورم بافتها تنگ نشده باشد.

·در صورتی که دست یا پا آسیب دیده باشد , ناخنهای دست یا پا را در حین باند پیچی بیرون از باند قرار دهید تا بتوان با معاینه آنها از وضعیت گردش خون اندام مطلع شد.

·اگر باند پیچی برای کنترل خونریزی و حفظ فشار مستقیم استفاده می شود , باند را روی پانسمان گره بزنید.
·اگر از باند پیچی برای ثابت نگه داشتن و بی حرکت کردن دست یا پا یا عضوی از بدن استفاده می کنید , بانداژ را در سمت مقابل روی عضو سالم گره بزنید مگر آنکه موقعیت خاصی ایجاب کند که گره روی عضو مجروح زده شود.
·برای گره زدن دو سر بانداژ همواره از گره مربعی استفاده کنید.

·همیشه فرورفتگی های طبیعی بدن مثل زیر بغل و بین رانها را با بالشتک پر نمایید.
·همگام بانداژ دست یا پا , بانداژ را از قسمت باریکتر عضو شروع کنید تا هم باند باز نشود و هم جریان خون عضو مختل نگردد.
·بعد از پایان بانداژ , انتهای باند را با نوار چسب یا سنجاق قفلی و یا با گره مربعی محکم کنید یا آنرا لابلای باند جا دهید تا باز نشود.